ครั้งแรกก...ของหนู

หวัดดีจ้าเพื่อนๆ
เราดีใจมากเลยเปิดมาเจอคอนแทคของเพื่อนๆด้วย บล็อกเรายังคงเป็นบล็อกที่ว่างเปล่ามาตั้งแต่เราเข้าไปโพสไว้ในเว็บบอร์ด แต่เพื่อนๆก็ยังแอดกันเข้ามา
(ซาบซึ้งงง..จริงๆ) นี่ก็เป็นเว็บบล็อกเว็บแรกของเรา และก็เป็นบทความอันแรกของเราด้วย ยังไงก็ฝากตัวฝากใจด้วยนะคะ อิอิ
ว่าด้วยเรื่องแรกๆกันดีกว่า ปีที่ผ่านก็เป็นปีแรกของชีวิตนิสิตจุฬาฯของเรา อืม มาดูกันเลย เกิดอะไรขึ้นบ้าง
เป็นปีแรกของชีวิตนิสิตจุฬา
เป็นปีแรกที่เราได้เจอเพื่อนใหม่ๆนอกโรงเรียน
เป็นปีแรกที่เราพูดน้อยที่สุด (เอ๋ ปกติเพชรพูดมากหรอเนี่ย..555นั่นแหละๆ)
เป็นปีแรกที่ราผ่านประสบการณ์ความเครียดมากที่สุด ตอนจะสบเข้ามหาวิทยาลัย (แล้วปีนี้ล่ะ...)
เป็นปีแรกที่น้ำหนักเพิ่มมากสุด3กิโลใน1เดือนตอนจะเอนท์ แต่ลดต่ำได้มากที่สุด4กิโลตอนเต้นลีลาศ
เป็นปีแรกที่เราเต้นเป็นมากขึ้น (แต่ก่อนเต้นได้แต่เพลงเด็กอนุบาล ต้องขอบคุณขาแดนซ์เทลมีด้วยนะ)
เป็นปีแรกที่เราแต่งหน้า (ครั้งสุดท้ายตอนระบำงานปีใหม่ป.6ที่โรงเรียน)
เป็นปีแรกที่เราจากเพื่อนสนิท ทำให้เราเข้าใจความหมายของคำว่าเพื่อนมากขึ้น
เป็นปีแรกที่ใช้เงินเก่งที่สุด
เป็นปีแรกที่มีเงินเก็บเทียบสัมพัทธ์กับเงินค่าขนมที่ได้รับน้อยที่สุด (ฟุ่ยเฟือยนั่นเอง)
เป็นปีแรกที่ใส่ขาสั้นเกินหัวเข่าตอนไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน (ปกติเราจะเป็นป้าหน่อยๆน่ะ)
เป็นปีแรกที่เราสวยยยย น่ารัก เริ่ดค่ะ (อันนี้ล้อเล่นนะ อย่าเพิ่งปิดบล็อกเราเลย)
เป็นปีแรกที่นอนเยอะที่สุด เรียกว่าตื่นแค่4ชม.ต่อวัน
เป็นปีแรกที่เรากินมิสเตอร์เชคทั้งที่ก็เดินสามมาตั้งแต่ม.ต้น (ก็อร่อยดีนะแต่แพงไปหน่อยง่ะ)
เป็นปีแรกที่มีบัตรเดบิต รู้สึกว่ามันทำให้เราใช้เงินเก่งขึ้นง่ะ ไม่ดีๆ
เป็นปีแรกทีเราไปโรงเรียนน้อยที่สุด (ขนาดอยู่ใกล้ไม่เคยกลับ แย่อ่ะเรา)
เป็นปีแรกที่เพื่อนๆเราเซอร์ไพรส์วันเกิดที่เรารู้สึกประทับใจมากเลย (ขอบคุณ มิ้น เป๊ก ปอ และเพื่อนๆที่เรียนที่อักษรด้วยนะ)
เป็นปีแรกที่เราค้นพบความฝันของตัวเอง
เป็นปีแรกที่เราทำอะไรจริงจัง
เป๋นปีแรกที่มีรักแรกพบแต่ไม่ใช่คนแรก (อันนี้ยกเว้น...อย่าถามเลยว่าใครเพราะเราก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน ...อิอิ)
เป็นปีแรกที่ซื้อกล้องด้วยตัวเอง
เป็นปีแรกที่ซื้อเครื่องสำอางเอง
เป็นปีแรกที่รู้สึกว่าชีวิตวัยเด็กสั้นจัง อยากเป็นเป็นเด็กตลอดไปจังเลย
เป็นปีแรกที่เราเข้ามาคณะนี้ และรู้สึกอบอุ่นกับเพื่อนใหม่ๆ
เป็นปีแรกที่คนพูดไม่ค่อยได้ยินอย่างเราอยากเบอกพื่อนๆจากใจว่า
เราดีใจที่เป็นเพื่อนกับเพื่อนๆทุกคน ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้เราประทับใจและมีความสุข ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบกันจนมาถึงทุกวันนี้
ถ้ามีอะไรต้องเปลี่ยนแปลงไป เพราะอะไรก็ตามแต่ อยากบอกให้รู้ว่าเราคนนี้จะรักเพื่อนๆตลอดไป จะไม่มีวันลืมเรื่องดีๆเหล่านี้เลย
ขอบคุณที่อ่านนะจ้ะ
โปรดติดตามตอนต่อไป 555